Zaterdag 25 november, er waait een straffe noorderwind en af en toe een bui regen of hagel, maar dat deert de bikkels van het Derde niet. Er moet worden gevoetbald, want valt wat recht te zetten! De 2-10 nederlaag van vorige week zat nog bij flink wat jongens tussen de oren, en doelman Age had nog last van zijn rug door al het vissen. Tijd om het tij te keren en weer eens de zoete smaak van een overwinning te proeven!

Maar eerst, een woord vooraf. Luut Dijkstra, 30 jaren oud, boer van beroep, werkt zich zeven dagen per week een slag in de rondte. Luut heeft niet veel vrije tijd en wil niets liever dan samen met zijn vrienden en Jurjen van Dam op zaterdagmiddag een potje voetballen. Helaas is Luut zijn knecht kwijtgeraakt, waardoor hij op zaterdag zelf moet melken. Ben jij, of ken jij iemand die van koeien en aan uiers friemelen houdt, meld je dan gauw aan bij de redactie via qvc3@doenweniksmee.nl, of doneer voor een nieuwe melkrobot op Giro 8715.

Waar de selectie van het Derde door het overschot aan Kelly’s, Carina’s en Anneke’s de afgelopen wedstrijden meer lijkt op een aflevering Temptation Island dan een potje mannenvoetbal, waren er nu voor de verandering hoofdzakelijk mannen aanwezig. De selectie kreeg versterking uit onverwachte hoek, eerst was daar Jelle de Boer, broertje van Frétuur, die om de twijfelachtige familie-De-Boer-eer hoog te houden voor de wedstrijd een broodje bal nuttigde. Daarnaast was er het seniorendebuut van Tjardo Bouma, zoon van Douwe Bouma – die naar verluidt jaloers was dat hijzelf niet langer werd gevraagd voor het Derde en Tjardo daarom maar afraadde om mee te spelen.

De opstelling was opmerkelijk. Leider Hendrik Folkertsma had nog flashbacks van de 10 tegengoals van vorige week met Joerie van Dam op laatste man. Hij besloot dan ook om Pieter Sjoerd als laatste man neer te zetten, Fré op voorstopper, Jesse en Jens als respectievelijk links- en rechtsback. Dan Pieter Sjoerd op verdedigend middenvelder, of, wacht, Sjoerd-Sietze, want het is zo moeilijk om je spelers uit elkaar te halen, toch Hendrik? Messi en Steven Albada op links- en rechtshalf, Harry, Willem en Symen-Symen-Jeen voorin.
Al gauw bleek dat de bezoekers uit Oudega iets dwars zat. In de eerste vijf minuten maakten ze overtreding na overtreding. Met name de kale spits, die mogelijk vanwege het gebrek aan haargroei op romantisch vlak het nodige ontbreekt, was druk bezig zijn seksuele frustratie te botvieren op de achterhoede van de Valken. Age Osinga was het eerste slachtoffer van een wandaad van deze biljartbal op kicksen. Leider Hendrik loopt op de situatie af, vraagt Age hoe het gaat, waarop deze negatief reageert, en kijkt Sjoerd-Sietze aan: “ik hie dy einliks as twadde keeper in gedachten”, waarna Sjoerd-Sietze geen moment aarzelt, de handschoenen overneemt en tussen de palen plaatsneemt. Joerie van Dam komt van de bank en vervangt Pieter Sjoerd als laatste man, waarna laatstgenoemde zijn vertrouwde plekje als “nummer-6” weer mag omarmen. Tot zover het verhaal over hoe Age voor de tweede keer dit seizoen de nul hield.

De bezoekers beginnen feller, gemener, maar ook beter aan de wedstrijd, hetgeen leidt tot een kansje die er nog invalt ook: 0-1. “Kom op jongens”, klinkt er van achteruit, “dit mut better!” We herpakken ons en de eerste helft vliegt voorbij. Willem “koning van de assist” weet de bal vanaf de linksvoor opzij te leggen richting randje zestien op Pieter Sjoerd, die hard uithaalt, maar recht op de doelman af. Jammer!

Vlak voor rust is er nog een opmerkelijk moment. De bal belandt in de clutch in de zestien van de tegenpartij, ze weten de bal weg te werken, maar scheidsrechter Pieter Hiemstra constateert ergens een handsbal: penalty, tot groot ongenoegen van Oudega: “lit se mar, at se su wille winnen…” Het is niet de eerste opmerkelijke penalty dit seizoen, maar het is ook wel eens mooi dat de penaltyloterij de goede kant op valt.

Dan onderscheidt het kaf zich van het koren. Bij het Derde zijn geen duidelijke afspraken over het nemen van penalty’s, zo ver komen we immers normaal gesproken nooit. Messi eist meteen de bal op: “ik doch ’t wol!” Joerie van Dam protesteert onmiddellijk: “Siebren, hest dyself sien inskiete foar de wedstried? Hest gjin bal op goal kregen!” Waarna captain, “mr. Positive” Harry Wijbrands de discussie besluit door de bal op te eisen. Na een minuut of twee van aanstellerij en balwegschieterij door Oudega mag Harry aanleggen en hij poeiert de bal onhoudbaar achter de zeer chagrijnige doelman (die overigens niet kaal is, waar het chagrijn vandaan komt is ons dus onbekend): 1-1!

Pieter Hiemstra fluit meteen af en we gaan met een gelijke stand de rust in, op naar een lekker kopje thee. Hendrik Folkertsma besluit enkele wijzigingen aan te brengen. Jelle (miniFré) komt erin voor Siebren op de linkshalf en Tjardo vervangt Steven Albada, maar gaat spelen op de linksvoor en Symen-Symen Jeen schuift een linie naar achteren op rechtsmidden.

De wisselspelers Jelle en Tjardo staan lekker te niksen op het B-veld, totdat het Derde uit de kleedkamer komt, waarna ze ineens beginnen te warmlopen. Met de Derde-mentaliteit zit het dus wel snor.
QVC begint sterk aan de tweede helft en de wisselspelers laten direct hun klasse zien. Jelle is aan de bal op de linksmid en speelt Tjardo in, welke zijn directe tegenstander uitspeelt alsof er een pion staat, op de keeper afstormt en de bal tegen de touwen rost: 2-1! “HENDRIK, LEG VAST DIE JONGEN!” is er vanuit het veld te horen.

Nog geen twee minuten later is het wederom Tjardo met de bal in de voeten, wat een dodelijke combinatie blijkt voor Oudega, hij is zijn pion weer kwijt en drukt rustig af: 3-1! Waar gaat dit heen? Willem Albada is al bang dat hij zijn zwaarbevochten doelpuntenrecord in één helft kwijtraakt aan iemand die krap vijf minuten bezig is.

Voor de rest blijft het rustig voor de goal van Oudega, wel weten de bezoekers een paar kansen te creëren, welke Sjoerd-Sietze knap weet te pareren. Daarnaast wordt de sfeer grimmiger en kunnen de bezoekers (met name de haarloze) zich moeilijk beheersen. Het doet de mannen van het Derde niets, wij blijven lekker doorvoetballen. Symen-Symen Jeen komt knap over de rechterflank mee, krijgt een balletje van Willem en schiet op goal (of zet voor?), de keeper blundert en de bal zit er voor de vierde maal in: 4-1. Een lullig goaltje weliswaar, maar voor de “koning van de assist” Willem Albada maakt het allemaal niets uit, hij gaf het een-na-laatste zetje, wederom een assistje op zijn naam!

Frétuur heeft inmiddels wel genoeg van de streken van de kale spits uit Oudega en besluit dat het tijd is om de duimschroeven aan te draaien. Iedere keer dat haarloze Henkie de bal heeft krijgt hij een beuk met ’t schouder, wat tot frustratie leidt bij andere tegenstanders, één ervan probeert Fré finaal onderuit te halen. Joerie van Dam komt er meteen bij en duwt ze weg, waarna het bijna een opstootje wordt. Achteraf zei Fré nog: “die kale kop werkt as een rode lap voor een stier”, mooie woorden. Het resultaat: zowel de kale als Joerie een gele kaart.

Pieter Hiemstra besluit dat het wel mooi is geweest en fluit af, eindstand 4-1 voor QVC. Boy of the match is niemand anders dan Tjardo Bouma. De sfeer in de kleedkamer was top, ons lijflied “Buurmans Duiven” (zoek maar op) werd uit volle borst gezongen: “Koeroekoeroe!” Tjardo werd met luid applaus onthaalt en achteraf in de kantine getrakteerd op een colaatje.